روز یکشنبه 95/6/14 آزادی نبرد بسیار مهم خود را برابر تیم پاس برازجان انجام داد. جایی که نیاز به برد داشت تا به مرحله نیمه نهای صعود کند.
زیارت اسپورت:::: دو تیم آزادی زیارت و پاس برازجان باری دیگر در مقابل هم مصاف می کردند، اما این بار حساس تر از قبل. دو تیم در یک ماه اخیر دو بار برابر هم قرار گرفته بودند و آزادی هر دو را برده بود و به نوعی با خیال آسوده برابر حریفش ظاهر شد و حتی امید داشت که با بردی پر گل صدر جدول را از ابوالفیروزی ها بگیرد اما زهی خیال باطل...
تیم پاس امسال کاملا با برنامه در این مسابقات ظاهر شده بود و این تیم پیش از این دیدار سه بازی با زیارتی ها برگزار کرده بود که دو باخت و یک برد بدست آورده بود. هر تیمی در منطقه بخوبی می داند که در لیگ برازجان یا با پرسپولیس می افتد یا با آزادی، پس باید با سبک و شیوه زیارتی ها آشنا شد تا بتوان امتیازی از دیدار با تیم های این روستا بدست آورد. پاس هم کاملا متفکرانه کار کرد و به نوعی با شناخت زیارتی ها دست به کار بزرگی زد و بهترین آزادی این سال ها را برد. شاید کمتر جایی بتوان این تعداد از بازیکنان خوب زیارتی را یکجا و کنار هم دید ولی آزادی از این موهبت برخوردار بود ولی از آن بهره نبرد.
شرح مختصری از بازی:
بازی مطابق انتظاری که از بازی های دوستانه دو تیم داشتیم در 15 دقیقه اول در اختیار زردپوشان آزادی بود ولی مهاجم با تجربه این تیم، مرتضی سمیری، در کنار امیررضا خزاعی روز خوبی را پشت سر نمی گذاشت و مثل بازی قبلش بهترین فرصت ها را از دست داد. اما به یکباره ورق برگشت و تیم پاس بازی چشم نواز و تیکی تاکایی خود را به نمایش گذاشت و حتی تا درون محوطه شش قدم حریف هم با پاسکاری پیش می رفت و دو گل پیاپی در فاصله 5 دقیقه به آزادی زد و خیال خود را آسوده کرد آزادی تا 10 دقیقه به صورت کامل در شوک بود این زمان کاملا بازی در اختیار تیم پاس بود و این تیم به مانند نامش با پاس کاری آزادی را در قفس حبس کرده بود. تعداد پاس های متوالی این تیم حتی از مرز 20 تا هم عبور می کرد.
بالاخره آزادی به خود آمد و با افزودن به حملاتش از روی کرنر ارسالی مهدی پورحاجی توسط امیررضا خزاعی به گل رسید تا امید به تیم برگردد. بازی با نتیجه 2 بر 1 در نیمه اول خاتمه یافت.
نیمه دوم کلا بازی پایاپای بود و تیم پاس میلی به حمله با تعداد نفرات بالا نداشت و چشم به ضد حملات داشت و در مقابل آزادی هم فقط از کناره ها توپ می ریخت ولی راه به جایی نبرد.
اواسط نیمه دوم بود که تیم سبزپوش پاس برازجان با ضد حمله ای از سمت راست و روی نفوذ بازیکنانش با خطای مهدی پورحاجی درون محوطه 18 قدم صاحب ضربه پنالتی شد و با گل شدن این توپ دیگر کار آزادی تمام شد.
در ادامه موسی پورخدر، که پیش از این گل سمیری ناکارآمد را بیرون کشیده بود و اکبر ایمان نژاد را وارد زمین کرده بود، بدون هیچ تغییری به بازی ادامه داد و روی یک ضد حمله دیگر گل چهارم را هم دریافت کرد.
آزادی در دقایق واپسین مسابقه دو تعویض دیگرش را انجام دادو امید نادری و حسین کرمی را وارد بازی کرد ولی بازی با نتیجه 4 بر 1 به سود تیم براز جان خاتمه یافت. تیم آزادی در طول بازی مکررا به تیم داوری اعتراض داشت که در چند صحنه می توان به آنها حق داد.
دو بازی نا امید کننده و حذف از مسابقات برای آزادی و مربی جدیدش، که با امید زیادی گام به این مسابقات نهاده بودند بسیار بد بود. بازیکنان تازه وارد آزادی اصلا
شاید باید مربیان و تیم های ما کمی به آنچه این روز ها در فوتبال مدرن اروپا رخ داده توجه نمایند. این که استفاده از سیستم هایی با سه مدافع و یک جلو زن دیگر در فوتبال مرسوم نیست و به جز ایتالیا در هیچ کدام از تیم های مطرح اروپایی استفاده نمی شود. فوتبال امروز دیگر چنین نیست که با دو یا سه پاس به دروازه حریفان برسیم و گلزنی کنیم و باید برای هر حمله برنامه مشخص داشته باشیم و مثل تیم پاس برازجان که واقعا در این بازی به تیم های منطقه درس فوتبال داد.
حرف نو
